9. Settelen in Bangalore

(bekijk ook onze vlog)

Warm welkom
We komen tegen 24.00 uur aan in Bangelore. Een massa aan mensen staat in een rij buiten het vliegveld. Lastig zoeken naar de taxi van Parikrma, maar dan zien we ineens een klein bordje met welkom bij Parikrma Dennis & Shirley: wat een leuk ontvangst! Nadat we aankwamen in het donker bij ons verblijf in Sahakar Nagar, bekijken we natuurlijk nieuwsgierig eerst het huis. De ruimte is mooi maar lijkt ontzettend smerig. Maar zo tegen 2en waren we bekaf en ploffen we toch neer in onze linnen slaapzakken op de matrasjes op de grond. Gelukkig op de eerste verdieping, want...

Ons nieuwe (beestachtig) thuis
Vroeg wakker door de herrie buiten blijkt bij daglicht  daglicht dat het niet een beetje, maar heel smerig is! Er lopen kakkerlakken in de keuken, keukenkastjes en woonkamer/hal, er vliegen vliegen en onder de koelkast treffen we een mierennest en maden aan. De muren in keuken, badkamer en de gordijnen zijn geel en plakkerig van het vet.  We gaan direct de deur uit op zoek naar schoonmaak spullen en kakkerlakken spray. We hadden hier 3 uurtjes voor gepland en dan de buurt te verkennen maar alleen al met de keuken, badkamer en onze slaapkamer besteden we de hele dag aan schoonmaken :( alle hoekjes en oppervlakten maken we minstens 3 maal schoon en elke ronde gooien we zwart water weg. We hadden onze eerste dag wel iets anders voorgesteld. We houden een korte stop om in ieder geval onze straat en wijk te verkennen en maken kennis bij een sportschooltje om een dezer dagen een proeflesje te volgen. Deze week hebben we proeflesjes in de planning staan om een sportschooltje te vinden.

De straten van Sahakar/Bangalore
De straatje zijn veel rustiger/gemoedelijker dan Nepal, wellicht doordat ze breder zijn en minder zanderig. Maar het verkeer op de hoofdwegen lijkt nog gekker: veel meer getoeter (ja het kan echt), harder rijden, de herkenbare koeien tussendoor. Wel zijn de hoeken en randen van de straat echt smerig door het vele vuilnis wat hier echt overal wordt neergeflikkerd. In onze straat valt al direct op wat we hadden meegekregen: het enorme verschil tussen rijk- en armdom: mooie huizen afgewisseld door blikken of mini stenen huisjes, mensen die met name buiten leven: koken, zitten en alleen binnen schuilen/slapen. Heel gek zo'n variateit in de straat. Aan de andere kant ook wel realistisch. IN westerse landen heb je vaak arme wijken en valt de armoede veel minder op.

We geven de smerigste was en lakens vandaag af bij een laundry man en dan weer snel door met de schoonmaak. En dan kunnen we lekker nog snel wat koken in de enigszins schone keuken, dachten we... er staat één inductieplaatje maar deze slaat elke keer af en gaat uit. Hmmm wat rauwe groente dan maar met bananenchipjes. En dan kunnen we s avonds in een schone kamer gaan slapen. Maar goed dat we vandaag niet meteen begonnen met werken.

Parikrma Champions League (PCL)
De volgende ochtend gaat vroeg de wekker. Moe maar energiek springen we ons bed uit.  Uh van de grond af want het is onze eerste dag bij Parikrma. Op de googlemaps lopen we naar een school in de buurt maar we komen bij een huis aan. Dan zien we kindjes in de groen/blauwe Parikrma kleuren lopen dus die volgen we. En zo komen we aan op de school. Onze contactpersonen zijn er niet maar we worden meteen warm ontvangen en ontmoeten andere leraren en assistenten. We stappen met de kinderen de bus in naar het stadion. Want wat een super leuke start:  Vandaag begint namelijk de Parikrma Champions League en wij zijn gevraagd om ook te komen en helpen. Zo kunnen we gelijk op een leuke manier kennismaken met iedereen. Nepal verlieten we met een event, en hier bij Parikrma komen we toevallig binnen met een groot event. Het is een 3-daags voetbal event in het stadion van FC Bangalore tussen 14 scholen uit India en een team uit Dubai. Parikrma is dit initiatief 7 jaar geleden gestart om alle kinderen ook gelijke kansen te geven op sportgebied, icm een grote corporate. De corporate investeert op deze manier maatschappelijk en combineert dit met management/coachings workshop. Mooie corporate/maatschappelijke mix dus. De kinderen in de bus zijn helemaal hyper: natuurlijk super leuk een schooluitje en sporten en optreden. En ze zijn heel erg geïnteresseerd wie die twee niet blanke mensen in de bus zijn. Om de 2 sec komt er iemand naar ons toe; whats your name aka, and yours aan, Where you’re from. Aka betekent hier zus/mevrouw, en Anna broer/meneer. 
Daar aangekomen horen we iemand onze namen roepen en daar komt Shukla Boss ons omhelzend verwelkomen. Shukla is de oprichtster van Parikrma. En ze bruist van de ideeen die ze voor ons heeft. Ook ontmoeten we hier Akash en Arpana met wie we voorafgaand Skype en mail contact hadden. Ze stellen ons voor aanvele  collega’s en mensen of partners. We mogen beginnen met gewoon kijken en als taak is ons gevraagd coaches, spelers, toeschouwers, dansers, partners, sponsoren te interviewen om hun ervaringen over het event en Parikrma te delen. En ernaast leuke fragmenten te filmen en fotograferen. Super leuk om zo in contact te komen en de kennismakingen en de interviews geeft nu al zoveel energie. Mensen stralen echt met wat ze vertellen. En sommige verhalen geven echt kippenvel op mijn armen. We staan te popelen om te beginnen!

Het event begint met een openingsceremonie. De kinderen van Parikrma hebben getraind om verschillende soorten dansen te kunnen laten zien. Zo proberen ze voor dus naast voetbal ook dans te leren aan de kinderen. En de eerste wedstrijden beginnen. De spanning is in het begin van de kinderen hun gezicht af te lezen. Met ons pers pas komen we overal ook in de hal waar de opwarming en voorbereiding plaatsvindt en bij het veld waar de trainers langs de lijn staan te coachen. Super leuk! De lunch wordt verzorgd door een uit Parikrma student die nu top chef in het Hilton is, maar speciaal hiervoor de dagen heeft vrijgehouden. Wat een fantastisch live voorbeeld van wat Parikrma kan betekenen. Er is vandaag weinig te eten voor mij, maar de beste man geeft aan de volgende dagen iets speciaals voor me te maken.

Op het event leren we ook meteen de mensen kennen die we nodig hebben voor het huis. Murthy (de man die gaat over alles wat met het huis te maken heeft) vertelde ons dat er na het event iemand rond 19.30 uur zou komen om ons uitleg te geven over hoe we de inductieplaat moesten gebruiken om te kunnen koken, want we zouden het vast verkeerd gebruiken. Evenals dat hij iets voor de WIfi zou laten regelen en de sloten.

Thuis aangekomen na het event gaan we nog snel even bij een hotel sporten want bij het zien van sporten willen we zelf natuurlijk ook wel bewegen. Na het sporten uiteraard nog niemand voor de wifi of kookplaat. Hiervoor waren we al gewaarschuwd door een andere volunteers, je moet er bovenop zitten en blijven bellen anders komen ze niet) en zo ging het ook... na meerdere telefoontjes, beloftes dat er iemand onderweg was en uitstel door file, was er om 21.30 nog steeds niemand geweest. Het geluk wat we hadden was dat de laundry man terug kwam met onze was en hij wist ons te vertellen dat de pannen welke wij in het huis hebben niet geschikt zijn voor de inductie kookplaat. Hiervoor zijn stalen pannen nodig en in huis zijn alleen aluminiumpannen. Zonder iets aan de beste man gevraagd te hebben staat hij 10 minuten later weer voor de deur en brengt ons een paar stalen pannen welke we mogen lenen, zodat we toch wat kunnen koken! WoW, dat is wel heel erg vriendelijk!

Vrijdag, dag 2 van het event
We staan vroeg op voor een proefles Functional bij Fit Works om 6:15. Het vroege opstaan zit er nog in van Nepal! Erna verzamelen we wederom bij de school om vervolgens met de schoolbus naar het stadion te gaan. Wij hebben zelf twee targets vandaag, namelijk pannen en wifi regelen. Aangekomen bij het stadion komt Murthy gelijk naar ons toe om zich te verontschuldigen over de afspraak van gisteravond. Hier haken we gelijk op in en geven hem aan dat we nieuwe pannen moeten hebben, gezien we met de huidige niets kunnen. Hij probeert dit eerst nog af te houden maar gaat dan toch overstag en geeft aan dat we één pan mogen kopen... maar omdat er volgende week 3 andere volunteers in ons huis worden verwacht geven we aan dat één pan wat weinig is en dat we met 5 mensen en 1 klein inductiekookplaat ook weinig kunnen. Zo krijgen we akkoord om dan zelf het nodige te kopen en de bon daarvan in te leveren om te declareren. Zelfs de WiFi wordt ons gegarandeerd ‘s avonds te werken. (Nu al een top dag)

Op het event interviewen en filmen we weer wat mensen en vandaag is er ook een art competitie. Alle scholen doen mee en er worden echt super mooie kunstwerken gemaakt. Er zit echt talent tussen, zo knap en ook de creativiteit erachter en de mooie - indrukwekkende verhalen, zoals een contrast werk met links een voetballer met een blikje en rechts een mooi voetbalstadion in de hoop fondsen te werven zodat ook de armen een kans hebben om met een echte voetbal te kunnen voetballen.

Na het event gaan we meteen naar de Megastore (soort van Bhat Bateni uit Nepal) op zoek naar een tweede inductie kookplaat en pannen en kunnen we thuis eindelijk koken. Blij verrast want ook de WiFi werkt ineens. Nog een paar targets te gaan en het wordt steeds meer een thuis!

Zaterdag, de laatste dag van het event: The Finals!
Dus wederom vroeg op vandaag, eerst een proef pas bij de goedkope gym hier in de buurt Chairmans club. Deze is heel basaal, geen lesjes, maar wel goedkoop en dichtbij - een kanshebbr. Vervolgens gaan we op naar het stadion. De afstand is maar zo’n 10 kilometer maar door het chaotische verkeer en alle files doen we er elke dag een uur over om er te komen. Parikrma doet het dit jaar erg goed op het event en komt voor het eerst in 7 jaar in de finale. De havle final was dus een groot feest. Tussen de wedstrijden door lopen we even het stadion uit om de omgeving te bekijken, het centrum van Bangalore. Wanneer we ergens wat willen drinken  komt er iemand naar ons toe die ons herkent van het stadion, blijkt het Shukla's dochter te zijn. Ze biedt ons aan om mee terug te rijden met de auto, zodat we niet hoeven te lopen. 
Bij terugkomst in het stadion komt Akash naar ons toe om ons voor te stellen aan onze nieuwe huisgenoten. Charlie uit amerika en Jespree uit India. De 3de gast blijkt toch niet in ons huis te komen, wat natuurlijk fijn is ivm minder drukte. De finale van de PCL wordt helaas niet gewonnen door Parikrma, na dat ze 2-1 voor staan valt net voor het eindsignaal de gelijkmaker en moeten strafschoppen de beslissing brengen. Het wordt 7-8 in de strafschoppen serie, helaas in het nadeel voor Parikrma. Na de huldiging/prijsuitreiking stappen we pas om 19.30 uur weer de bus in terug naar school/huis, met alle files terug was het allemaal bij elkaar weer een lange dag.

Zondag, weekend! Voor 1 dag
Hier zullen we aan moeten wennen, gezien wij om de week ook op zaterdag werken en dus maar 1 dag weekend zullen hebben. De school heeft de ene week 5 dagen les en de andere week 6 dagen en het kantoor is dan ook open. Na het drukke event en de lange dag gister liggen we zondagochtend enigszins lang op bed ondanks 6 uur wakker (lees tot 10 uur). Van een van de collega’s hadden we als tip het LalBagh park gehad. Het is een mooi park in het centrum van Bangalore. We bestellen in de middag een OLA  cab (de Uber van India) een gaan naar het park. Het park is inderdaad mooi aangelegd, er zijn alleen weinig bloemen en/of kleuren..., ook te maken met dat het hier nu winter is. Wat ook te merken is, aangezien het de hele tijd al grijs en grauw is. Wij zijn hier ook weer een attractie voor de locale bevolking en als twee Bollywoodsterren worden we continu op de foto gezet of worden er foto’s gevraagd (worden we wel gek van). Nadat we het park wel hebben gezien bestellen we een Rickshaw via de OLA app. De app geeft vooraf altijd een indicatieve prijs aan wat de rit ongeveer kost en toevallig hadden we daarvan een printscreen gemaakt. Bij aankomst vraag de chauffeur echter een 6x hogere prijs. Hiermee gaan we uiteraard niet akkoord en na een lange discussie, bellen met de klantenservice van OLA betalen we uiteindelijk het initiële bedrag. Krijgen we 5 minuten later een sms vanuit de OLA klantenservice dat we alsnog het resterende bedrag moeten betalen en ze blokkeren ons OLA account. Daar staan we dan en kunnen geen OLA cab meer bestellen, maar OLA ook niet bereiken. Een rickshaw onderhandelen dan maar verder naar huis.

Maandag introductie kantoor Jaynapur
Maandagochtend gaan we vroeg mee met Coaches across Continents. Dit is de organisatie waarbij Charlie werkzaam is. Om 6 uur vertrekken we naar een klein voetbal trainingsveld en kijken we kort mee met wat zij daar doen. Vervolgens gaan we vanuit daar met Akash naar het Marketing kantoor in Jaynapur (ongeveer een uur vanaf ons huis) voor onze introductie daar met de andere collega’s. Maar Akash biedt ons eerst een lokaal ontbijt aan bij een klein eettentje naast het kantoor. Terug op kantoor blijken de andere collega’s er echter nog niet te zijn, dus zit er niets anders op dan te wachten. Om 10.45 uur komt de laatste uiteindelijk binnen en kunnen we om 11.00 uur beginnen met de meeting waarin we onze activiteiten bespreken. Besluit is dat we deze week met de Coaches meegaan en zo ook alle scholen kunnen zien. Vanaf volgende week kunnen we dan starten met onze eigen activiteiten. De kantooractiviteiten focussen zich op advies en operationeel tbv social media strategie, fund raising, marketing en content plan, viral marketing filmpje en nog een lijstje. Aardig wat dus. VOlgende week zullen we worden voorgesteld aan de Hoofd van de school om ook de schoolactiviteiten te bepalen, wat deels bestaat uit de jongere grades en een stukje junior college.

We vertrekken redelijk bijtijd terug naar Sahakar, ons thuis, waar vandaag rond 14:30 de schoonmakers zullen komen om het huis toch echt schoon te maken. Dat hadden wij natuurlijk al grotendeels gedaan, maar kunnen zijn nog goed het zitgedeelte doen waar wij niet meer aan toekwamen en nog een keer de andere delen. Maar 14:30 uiteraard niemand, uiteindelijk kwamen we rond 17:00 een keer aanzetten. Drie vrouw sterk vanuit de school en de chauffeur. Maar nu we ze zien schoonmaken begrijpen we ook meteen waarom het huis al schoon werd opgeleverd. een veegje hier en daar en klaar. Uh mooi niet. Dus we schuiven de bank aan de kant en laten zien dat dit nog niet schoon is. En verder nemen we het maar met een korreltje 'zand en kakkerlakken', een bezem en dweil er door en de rest houden we dan zelf wel bij. Wat wel fijn is dat ze een pakketje van het hoofdkantoor bij zich hadden uit Nederland voor ons. Wat fijn: allerlei glutenvrije dingen en lekkers uit Nederland, dat wordt genieten en maakt het eten weer ietsje makkelijker voor mij. We bezoeken erna Haute Fitness voor een proefles. Haute is ongeveer 25 min lopen van ons huis en kregen we via Facebook expats in Bangelore als tip door. Ahum, fantastisch mooi, maar onbetaalbaar voor ons. Maar een proeflesje hier is natuurlijk fantastisch. De bootcamp is geen bootcamp te noemen dus we volgen ook de les erachter Body combat om daarmee wel voldaan en vermoeide spieren en conditie naar huis te gaan. De traihner geeft aan dat we nog een lesje mogen volgen en vrij sporten voor de volledge ervaring. Nou vooruit dan maar ;-)

Coaches across Continents
Dinsdag worden we om 6:30 opgehaald en draaien we mee in het programma Coaches across Continents. Zij trainen coaches over de hele wereld hoe zij via games sociale impact kunnen hebben door bepaalde issues en topics bespreekbaar te maken. Op deze manier hebben we een mooie introductie tot hoe Parikrma soft skills en gevoelige topics behandelen, en  kunnen we kennismaken met nog twee van de vier Parikrma scholen. Klein nadeel voor mij: de games zijn vooral voetbal games - laat dat nou net niet mijn favoriet zijn. Maar daar gaat het natuurlijk niet om ;-) Vandaag staat het thema rechten en gelijkheid tussen man/vrouw opende agenda. Mooi om te zien hoe er - met name bij een aantal studenten die ook meedoen - vrij simpel bewustzijn wordt gecreeerd zonder te oordelen. 

Meedraaien in grade 2
Na de ochtendsessie van 7:30-9:30 vertrekken we naar een van de scholen waar we wederom ontzetten warm worden ontvangen. We worden door de directrice traditioneel opgenomen in de familie door een kaarsje te branden en een dikke omhelzing. 
Na een ontbijt gaan we mee methode sporttrainer en observeren we hoe hij hetgeen geleerd meteen probeert toe te passen. Leuk om te zien! Teurg op de school, mogen Dennis en ik in Grade 2 wiskunde meekijken en helpen. Super super gaaf! We kome binnen en alle kinderen beginnen netjes: Hi Aka, Hi Ana. En we nemen half op een stukje kleed, half op de kale grond plaats tussen de kinderen. Zij zijn meteen afgeleid en willen nieuwsgieirg alles van ons weten. Na een paar antwoorden, geven we we aan dat we nu wiskunde willen leren en zo volgen we allemaal de les: optellen :-) De lerares legt aan de hand van 10-tal blokjes en 1-tal blokjes de les mooi uit. En als de kinderen vervolgens oefeningen moeten doen, kunnen we ze met hetzelfde concept meteen helpen. En wat een verschil merken we meteen. Kinderen die het eigenlijk wel weten met een beetje hulp, maar er zelf niet helemaal uitkomen. Maar 30 kinderen gelijktijdig helpen kan je van de lerares ook niet verwachten. Als de les voorbij is staan we op en willen de kinderen nog even van alles weten. Sommige kinderen willen ons ook aanraken en weten hoe onze blanke huid voelt. Heel gek daar staan wij totaal niet bij stil dat dat zo vreemd is. Echt een topmiddag zo.

Als ontbijt en als lunch had ik iets gegeten wat van chickpeas had moeten zijn, maar ik begin me steeds beroerder te voelen. We gaan nog wel even vrij sporten vbij die luxe tent nu het nog kan, maar ik voel me wel weer ziek worden na de middag en hang vervolgens alleen bij de wec. Toch even goed nazoeken wat ik heb gegegeten. Blijkt het gerecht van een semolina te zijn: er staat letterlijk hoog gluten gehalte. Ah dat verklaart het. Lekker dan, toch maar wat beter opletten nog.

Settel woensdag
Woensdag worden we nog iets eerder opgehaald en draaien we weer mee in het Coaches across Continents programma. Vandaag met een moeilijk thema HIV. Echt goed dat dit bespreekbaar wordt gemaakt - met de studenten erbij. Want zo zie je dat er nog heel wat mythen leven: zoals blanken mensen kunnen geen HIV krijgen, HIV is te genezen.

Na de sessie vertrekken we vandaag naar Sahakara school, de school 15 min lopen bij ons vandaan, van waar we ookk naar het PCL event vertrokken een paar dagen terug. Ook hier observeren we een training. Na de lunch hebben we er weinig te doen, want sommige leraren zijn op training. We gaan terug naar huis om verder te settelen: er komt iemand voor ons kamerslot, iemand om gaatjes te boren zodat we een spiegeltje en een rekje en ons muggennest kunnen ophangen. En zo wordt het steeds meer een fijn thuis. De slotenmaker zou na een half uurtje terugkomen, maar die kwam maar niet - we proberen nog een sportschooltje uit om erna een keuze te maken. Teruggekomen nog steeds geen slotenmaker, dus weer bellen en zo tegen 21:30 staat hij dan eindelijk voor de deur. Kunnen we mooi ons deur dichtdoen. Toch wel fijn met 2 anderen in het huis.

Rommeldonderdag
Ook de donderdag starten we vroeg op het speelveld in de stad. Met nieuwe games en topics. Voor de derde keer vinden we het eigenlijk wel mooi geweest want we kunnen hier weinig bijdragen en het beeld hebben we voor de derde keer wel gekregen. Nadat we weer bij Sahakar school aankomen vertrekken we vervolgens dan ook naar huis en beginnen we aan ons actieplan. We doen de boodschappen vast en na een vroege maaltijd gaan we na de luxe veel te dure gym waar we nog een tweede proefles mogen doen. En dit keer een oud bekende les: les Milles Bodypump. En we kennen deel van deze les ook nog. Super fijn weer een bekende fanatieke les te volgen.

Rainy India
Vrijdag staan we ietsje later rond 6:30 op. Dit keer geen coaches ochtend maar we starten de dag bij de goedkope gym  om daar een abonnement af te sluiten. Ten op zichte van Haute waar we 11500 zouden moeten betalen (eur 150,- pp pet maand), betalen we hier 900 pppm (eur 14,-). Perfect voorbeeld van de enorme verschillen in klassen en prijzen. Het is hier dan wel heel basic en vele malen viezer - maar we kunnen weer leggen bewegen :-) Maar wat is dit nou? Regent het in Bangelore? Daar zijn we niet op voorbereid :-( gelukkig is het niet al te hard. We horen dat het gek is voor de tijd en vele collega’s lopen ook met een verkoudheid.

Volunteerplan
Rond 8:30 klappen we de laptop open om ons plan verder uit te werken voor onze afstemmingsafspraak in de middag. Die vindt plats op het hoofdkantoor ongeveer 15 min lopen van ons volunteerhuis. Het plan is aardig compleet en in de afstemming bepalen we de eerste prioriteiten want het zijn nogal wat activiteiten die ons gevraagd wordt - alleen als vanuit de Office en we willen hier echt ook ongeveer de helft van de tijd met de kinderen en studenten doorbrengen. We hebben nu 2-3 Office en 2-3 schooldagen opgenomen. We werken hier namelijk om de week 6 dagen.

Weekendvoorbereiding
Na het plan bespreken we ook nog wat weekendplannen. We willen graag wat rondom Bangalore verkennen. We lazen in de Lonely Planet dat in tegenstelling tot de rest van India het gebied net buiten Bangalore bekend staat om zijn goede wijnen en er een paar wijnvelden liggen 40km hier vandaan op weg naar Nandi Hills 60km hier vandaan. Dat klinkt slankers moois om te bekijken. Allerminst een taxi niet te betalen en gaat de bus alleen naar Nandi Hills een keer oer dag, dus besluiten we om een brommer of motor te huren. Zo makkelijk is dat alleen nog niet met een niet internationale kaart en weinig huur gelegenheden in de buurt. Eindelijk vinden we er een met een pick service een paar kilometer van ons vandaan. Dennis pakt de Rickshaw en komt met de motor terug. Klaar voor de Road tour morgen!

Cruising to Nandi Hill (met wijnveld stop)
Het nadeel van een wijnveld bezoeken op de motor is natuurlijk dat je bij het proeven niet kan doorslikken. Sowieso niet maar hier zeker niet met een 0-tolerance policy. Maar ach we starten de tour al om 10:30 dus 11:30 is ook nog we aardig vroeg voor 5 glaasjes verschillende proefwijnen. We picknicken na de tour en stappen vervolgens weer op de motor door naar Nandi Hills. Het is flink bewolkt maar gelukkig droog. Bij Nandi Hills aangekomen malenden een korte hike verder naar boven waar we ons kunnen indenken dat je hier fantastisch uitzicht hebt maar nu kunnen we maar een 100 meter verder kijken. Ook hier zijn er genoeg Mensen die met ons op de foto willen.
Onderweg terug naar de motor barst het van de apen, ze zouden maar op je auto zitten vlooien. Gelukkig is de tweewieler parkeerplaats een stuk lager zonder apen.
Onderweg terug worden we staande gehouden door de politie. Oh oh als dit maar niet zo’n corrupte is waar we veel over gehoord en gelezen hebben. Hij geeft aan dat we hier maar 60 mogen en 67 reden. Uhm dachten we de borden waren toch 80? Hij vraagt Dennis om zijn rijbewijs en geeft aan dat we 300 rupees moeten betalen. Ik kijk hem smekend aan ‘kunt u het alstublieft bij een waarschuwing houden we zijn niet van hier en wisten het echt niet. We zullen zachter rijden’. En zo laat hij ons zonder boete gaan. Pfewwww wat een mazzel.

We hebben nog heel even voor de motor terug moet zijn dus we zoeken op de map of er ergens een Starbucks zit als weekend traktatie. En ja die zit er ongeveer 8km van ons verblijf. Jippie wat een afsluiter. De motor vervolgens afgegeven en met de Ola cab naar huis. En daar languit een mooie documentaire kijkend die we als tip kregen ‘Daugters of Destiny’. Een documentaire of jonge vrouwen in Bangalore die uit remote areas op een kostschool de kans kregen om te studeren en een toekomst op te bouwen. Het heeft heel veel weg van wat Parikrma doet - alleen is Parikrma geen kostsschool. Super mooi om te zien en heftig toch wel te horen hoe slecht vooral vrouwen het hebben in de remote areas. Al het werk komt bij de vrouw te liggen, worden op jonge leeftijd (13) uitgehuwelijkt aan een ook of ander. Als iemand van een rouw houdt of sec wilt moet ze eraan toegeven. Echt heel heftig. Extra stimulans om hier te zijn en ontzettend fijn ons in te kunnen zetten en kinderen uit dergelijke gebieden te mogen helpen.  

Zondagochtend houden we voor het eerst sinds tijden een lazy Sunday morning. We zijn dan wel al om 6 uur wakker we blijven tot rond de lunch liggen en kijken de volgende aflevering en series en ons vorige blog te schrijven en vlog te maken natuurlijk :-) met allerlei lekkers vanuit de post uit Nederland! Jammie! En we overdenken de eerste periode in Bangalore.

Ondanks de smerige en gekke straatjes waren we over een ding al snel uit: onze mening over de mensen hier is 180 graden gedraaid met hetgeen we dachten: ze zijn enorm warm, toegankelijk en vriendelijk. Heel anders dan we dachten. Echt heel fijn om tussen deze lieve mensen te zijn!

En dan is het wel even tijd om de deur uit te gaan. We maken een korte wandeling, doen wat boodschapjes en bereiden lekker de week voor. Morgen onze introductie en start op school. Super spannend en heel veel zin in!  

Video:
Bekijk ook onze vlog: https://youtu.be/if5T8EZbEW0
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Steunen?
Wil je ons deze organisaties helpen steunen en ook een bijdrage leveren?  Dit kan via de doneersite

---------------------------------------------------------------------------------------------------------