13. Beyond education

Bekijk ook onze vlog

We wisten al dat Parikrma veel meer is dan alleen educatie, maar deze twee weken gaan we er nog meer van zien. Parikrma bereidt de kinderen op school voor op het echte leven, maar dat betekent natuurlijk meer dan alleen de lessen op school. Daarnaast zien we in het weekend meer van India met onze collega Akash

Begin van het nieuwe jaar
We beginnen het nieuwe jaar 2 januari vroeg zodat Parikrma's schoonmaakster de andere kamers in het vrijwilligershuis kan klaarmaken voor twee nieuwe vrijwilligers die deze week komen. We hebben al meerdere malen gevraagd wanneer de nieuwe vrijwilligers komen maar niemand kan ons hier nog een exact antwoord op geven. Dus we zijn benieuwd wanneer we onze nieuwe huisgenoten aantreffen.

Vervolgens gaan we naar de Head Office. Voor het Festival of Science moet er nog veel gebeuren, alleen wordt alles steeds maar vooruit geschoven en uitgesteld. Het event begint alleen al over 2 dagen. We vragen Akash bij aankomst om zsm door het film script te lopen waar Shirley een opzet voor heeft gemaakt op basis van wat eerste input van Shukla afgelopen vrijdag.  Op de laatste dag wordt er namelijk een movie getoond aan de sponsoren en een aftermovie van het Event getoont aan iedereen die aanwezig is (kinderen, sponsoren, gasten, sprekers ect.) Hij geeft aan dat hij pas rond 13 uur kan ivm een andere meeting die hij daar voor heeft. De meeting loopt uiteraard uit en zo starten we pas net tegen 15en met Akash en Shukla, maar na een efficient kwartier moeten zij al weer naar school voor een andere meeting en ze vragen ons of we erna verder kunnen op school als zij om +-16.45 uur klaar zijn.... Eerst hebben we een meeting over de activiteiten op het event, maar gezien de meeting van Shukla en Akash wederom uitloopt beginnen we pas om 17.30 uur. Het is een korte meeting en ze vragen dan ook nog eens of we nog even terug willen naar kantoor om dan het script verder door te nemen. Nou dat leek ons geen goed plan, we zijn  al langer bezig met wachten en anders ook nog met heen en weer wandelen. Dus toen bleven ze toch nog even op school om de laatste feedback door te spreken en konden we dit thuis tegen 19:30 uitwerken voor het slapen gaan.

Dat is het nadeel als je wat wilt/moet opleveren en afhankelijk bent van input wat maar uitegsteld wordt. Dan kun je beter afspreken dat wij input leveren en ze zelf erna kunnen finaliseren. Dat deden we nu met een nacht voor het event dan ook maar, want anders moeten we er vannacht misschien nog mee door. En morgen zijn we de hele dag druk op school en kunnen we ook vrijwel niks meer. Echt zonde want als Shukla en Akash in het begin duidelijk de benodigde input hadden gegeven/afgestemd dan hadden we veel meer kunnen beteken dan nu 2 voor 12

Vol motivatie
Na het enigzins demotiverend verloop van de dinsdag gaan we woensdag met een paar uurtjes slaap weer 'fris' naar school. Daar worden we bij aankomst direct omarmd door de kinderen van de groep Mars of we alsjeblieft remedial willen doen vandaag. Dit terwijl  ze dit eigenlijk pas morgen hebben. Zo schattig en lief om te zien. Voor ons in ieder geval een bevestiging dat ze het erg leuk vinden. 

We starten vandaag wederom met Business Studies, dit keer met als onderwerp Sales & Marketing. Hier kunnen we beiden mooi onze ervaringen delen en voorbeelden in geven. Tussen de lessen door werken we aan het script voor de Science film en vragen we een paar kinderen; “why they love learning”. Een paar jongere kinderen uit grade 4 en een paar ouderen uit grade 7. Vooral een tweeling uit grade 4 was zo aandoenlijk: ze gingen samen op een bankje zitten, pakten elkaars hand vast en stelde elkaar vragen en vertelden waarom ze het zo leuk vinden (zie vlog). 
Ivm het Science festival hebben we morgen geen remedials. We moeten de Mars klas dus helaas teleurstellen. Maar wat een geluk, er valt een Engelse remedial uit, omdat de lerares iets nieuws ging leren waar iedereen bij moet zijn. Zo konden we de Mars kinderen blij maken en ze in de middag alsnog een remedial les geven. En of dat ze blij waren! Rennend liepen ze vooruit en zaten al klaar toen we aankwamen in de remedial ruimte. Zo begon de dag al goed, en eindigen we hem ook: alle demotaviatie van gister is helemaal weg en we weten weer waarvoor we hier zijn, want vooral liefde en aandacht voor en van de kids!

Science festival "Air" don 4 t/m  zat 6 januari
Festival dag 1
Vroeg op vandaag want gezien de lange 3 daagse willen we vanochtend nog even wat aan sport doen. Om niet op een te belachelijk tijdstip op te staan doen we ons eigen cardio lesje. We maken ons daarna snel klaar om de deur uit te gaan, maar net op dat moment komt de nieuwe vrijwilliger aan bij ons huis. We praten haar heel snel bij, gezien we met enige haast de deur uit moeten om op tijd bij het huis van Shukla te zijn vanaf waar wij naar het event gaan.

Het event is op het terrein van "Jawaharlal Nehru Centre for Advanced Scientific Research". Een ontzettend mooi opgezet terrein met heel veel groen. We wanen ons even in een andere stad/omgeving zonder stof maar met frisse lucht. Op het event komen een aantal zeer bekende sprekers/scientists. Een van hen is zelfs de eerste Aziaat die een Nobel prijs heeft gewonnen. Op het event komen in het totaal zo'n 200 kinderen van 20 verschillende scholen uit Bangalore en omgeving. Zowel van government, private scholen en Parikrma. De kinderen worden verdeeld over 8 groepen. Tijdens het event richten wij ons vooral op het maken filmpjes welke gebruikt zullen worden voor de aftermovie. De tijdsplanning tijdens het event verloopt niet helemaal lekker, zo loopt het erg uit door dat sprekers zicht niet aan de gestelde tijd houden en hiervan ook niets wordt gezegd. Tijdens de lunch proberen ze dit wat recht te trekken door tegen iedereen te zeggen dat ze 15 minuten hebben voor de lunch... nou met ongeveer 200 kinderen is dat niet te doen... de laatste heeft binnen een kwartier nog niet eens zijn eten gehad...
Halverwege de middag komt Arpana ineens naar ons toe en zegt dat July (de nieuwe vrijwilliger) ons huis al weer heeft verlaten. We vermoeden vanwege de matrassen op de grond. Aan het eind van de dag zijn alle kinderen nog steeds erg enthousiast wat leuk is om te zien. Voor dat iedereen weer de schoolbus in gaat naar huis krijgt elke groep nog een stad uit de wereld mee waar luchtvervuiling aan de orde is. Elke groep moet over zijn stad informatie opzoeken en hierover gezamelijk een presentatie geven op de laatste dag tijdens het Air Summit.

Vrijdag Festival dag 2
De tweede dag van het event weer vroeg op rond 5:15. Het beloofd weer een mooi en leuke dag te worden. De ochtend begint met presentaties, deze zijn wel wat langdraadig maar wel interessant. we maken vanochtend ook kennis met een andere huisgenoot, Tobi uit NIgeria die vandaag bij ons komt wonen. De middag staat in het teken van 2 veldbezoeken op een grote Science campus. De groep wordt in tweeen gesplitst en iedereen krijgt een lunchpakketje mee voor in de bus. De ene groep gaat naar een windtunnel, daar wordt een uitleg gegeven over aerodynamica en laten ze zien hoe de windtunnel werkt met een test. De andere groep gaat naar een klein vliegveld waar een demonstratie wordt gegeven met een drone en een op afstandsbestuurbare helikopter. Beide activiteiten zijn natuurlijk erg leuk voor de kinderen en je ziet iedereen dan ook stralen van plezier. Halverwege de middag wisselen beide groepen zodat iedereen alles ziet. Door het drukke schema is de middag snel voorbij en stappen we na het event de schoolbus in terug naar huis. Daar eten we nog even wat en lopen erna door naar de Head Office om nog even te helpen met al het beeldmateriaal en de filmpjes te maken. Lange dagen zo en vallen als een blok in slaap.

Zaterdag 6 januari Festival dag 3
Vandaag de 3de en laatste en langste dag van het event. Om 5 uur staan we op om rond 21-en af te sluiten. Dit is een interactieve dag en wordt gehouden bij het "Indian Institute of Science". De dag begint met een muziek optreden door twee mannen met trommels. Op de agenda staat de Airsummit en een hacketon. De Airsummit gaat over verschillende steden in de wereld waarbij elke groep een oplossing moet presenteren om de luchtvervuiling in deze stad tegen te gaan. Bij de presentaties zijn verschillende scientists aanwezig om de oplossingen te beoordelen. De groep met de beste oplossing wint een prijs. De middag draait om de Hacketon. Hier wordt er een senario opgezet dat er in een community een groot IT Park gebouwd gaat worden. Hiervoor zijn verschillende stakeholders zoals; Uber/Ola, Voorstanders voor het IT park, activisten, Openbaarvervoer/Metro en mensen uit de community etc. De groepen kinderen worden verdeeld over stakeholders en gaan met elkaar in discussie. Ook hiervan presenteert elke groep zijn ideeen en wint de beste groep een prijs.

Er zijn een aantal sprekers uitgenodigd die hun ervaringen komen delen in een gesprek met Shukla. Het verhaal wat ons direct raakt is die van een jongen van 24 jaar uit een van de armste gebieden bij Bangladesh. Als kind moest hij elke dag 10km heen en 10 km terug lopen naar school. Onderweg naar huis koos hij er niet voor om te gaan voetballen met andere leeftijdgenoten, maar leerde hij andere kinderen in een dorp dat hij passeerde die niet naar school konden hetgeen hij die dag op school had geleerd. Nu is hij zelf universitair afgestudeerd en heeft een school laten bouwen in zijn ouderlijke dorp. Hier zijn de kinderen die hij zelf les heeft gegeven leraar geworden. Zij geven nu les aan de huidige kinderen in het dorp. Zijn droom is dat iedereen meer afstand neemt van het materialisme en meer nadenkt over wat anderen mensen missen. Het groeiende materialisme en ook eens stil staan/iets doen voor mensen die dat niet hebben is precies de reden dat we dit project doen, maar dan in hele kleine mate als je dit verglijkt met deze jonge man. Wat een inspiratie is hij en wat een bewondering dat iemand als kleine jongen en nu pas 24 dit doet. Echt een verschil met de 24 jarigen die alleen maar duren auto’s, kleding en horloges willen. Kippenvel!

Afsluitende borrel Festival
Als het festival of Science is afgelopen gaan we snel naar huis om ons even op te frissen en om te kleden. Met een aantal collega's doen we namelijk een afsluitend drankje in een cafe ongeveer 30 minuten bij ons huis vandaan. Daar aangekomen zijn er al een aantal aardig lam. Het is even gezellig met elkaar en we vergeten even dat we in een ontwikkelings land zijn. Gezien de financien en we moe zijn maken we het niet laat en houden we het na een drankje voor gezien.
We bestellen een Rickshaw maar deze kan blijkbaar niet voor de deur van het cafe komen en hij vraagt ons om naar de kruising te komen. Wanneer we er bijna zijn worden we ook gelijk weer met onze neus op de feiten gedrukt. Een groot "tenten kamp" en vele vrouwen en kinderen liggen op de grond: eten, slapen, leterlijk op de straat wonen. Wat een reality check! Waar we net uit een straat met bar komen, lopen we nu door een straat waar mensen op kleedjes koken, slapen - dus wonen. Die kwam even goed binnen zeg.

Zondag eendagsweekend
Zondag kunnen we dan eindelijk uitslapen, hoopten we. We zitten nog in het vroege ritme en worden (gelukkig niet om 5) om 6:30 wakker. Ondanks dat blijven we liggen en internet doet het, zodat we een serietje kunnen kijken. Even bijkomen. In de middag zoeken we na 4 maanden een kapper op, want mijn haar is een bos touw geworden (het haar van Shirley hebben we het hier over :-)
En erna beginnen we al met de voorbereidingen van de week: boodschapjes, koken voor vandaag en morgen, papieren uitzoeken en oja ook nog even checken hoe laat we met Akash kunnen afstemmen in Jaynagar. En maar goed ook dat we dat doen, want hij werkt morgen blijkbaar in Sahakar, dat scheelt ons een flinke rit voor niks. En dan is het al weer tijd om te slapen. Die eendagsweekenden kunnen we nog niet echt aan wennen.

Afrondende fase in ons gewende leven
Maandag werken we dit keer dus op de Head Office. Onderweg naar het kantoor realiseren we dat we hier eigenlijk echt helemaal gewend zijn en op en top genieten van het buitenleven. Elke dag slippertjes aan, geen make up, net nadenken over wat je aantrekt want we hebben maar een paar kledingstukken. Als we dan op straat lopen komen we buurtbewoners tegen: de een aan het koken op de straat, de ander de adwas, de ander met een tandenborstel in zijn mond kletsend met de buurman. Het voelt een beetje als het leven op de camping.

We spreken op kantoor met Akash af om ons Initiele plan erbij te pakken en te gaan prioriteren. Want de tijd vliegt en we hebben nog maar twee weken te gaan. En met alle dingen die gschoven zijn en ad hoc werkzaamheden die er bijzijn gekomen moeten we realistisch kijken. Ook zijn er een aantal punten die nog niet gereed zijn vanuit Parikrma. We lopen de punten door en stellen ook voor strak s vanuit huis nog wat remote reviews en feedback te kunnen geven op strategie en plannen.
Zo blijven we toch nog wat langer betrokken bij Parikrma.

Community visit - highlight!
We wisten al dat Parikrma veel meer is dan alleen educatie, maar vandaag gaan we er nog meer van zien. Parikrma bereidt de kinderen op school voor op het echte leven, maar dat betekent natuurlijk meer dan alleen de lessen op school. Social werksters bezoeken met regelmaat de familie en bespreken eventuele problemen. Er is een heel hoog alocholisme onder vaders die naar een rehab worden gestuurd, ouders kunnen lessen volgen bij Parikrma, zoals computer lessen, engels, financien, de girl hostel voor meisje met risico waar we in een eerder blog over spraken en ga zo maar doen.

In het begin was ons aangegeven dat we een keer meemochten als we wilden om de community te bezoeken. Nu de tijd voorbijvliegt moeten we dit wel gaan opvolgen. Zo gezegd zo gedaan, er werd voor dinsdagochtend een afspaak ingepland met de social werkster Amuda van de community om ons rond te leiden en kennis te laten maken. Dat is wel echt heel mooi aan Parikrma: ze proberen je ook echt volledig te betrekken en als je dingen wilt zien en ervaren dit te regelen.

We spreken 's ochtends af op school en Amuda neemt ons mee naar de community in Sahakar Nagar, een klein half uurtje lopen van waar wij wonen. Zij heeft haar baan bij Parikrma gekregen nadat haar vader die school bus chauffeur was overleed. En zij woont ook in deze community. Al snel komen we erachter dat we ook Business Studies geven aan haar dochter.

Onderweg komen we al langs kraampjes en winkeltjes waar we ouders ontmoeten van kinderen die naar Parikrma gaan. Vanuit deze community gaan 13 kinderen naar Parikrma. Er zijn veel meer aanvragen, maar elke school kan per jaar maar 30 kinderen (een klas) aannemen, dus 120 totaal. Er wordt gekeken welke gezinnen het echt niet kunnen veroorloven of welke ouders echt gemotiveerd zijn. Daarnaast zijn ze met een pilot bezig om government scholen te adopteren en leraren te trainen om op grotere schaal impact te hebben.

We wandelen door straatjes met tenten, kleine betonnen / blikken huisjes, huizen die nog half gebouwd worden en waar het cement letterlijk van boven op ons hoofd valt. De meeste ouders zijn aan het werk, maar een aantal zijn er thuis of een oma. Hier worden we warm onthaald. Super leuk om een aantal ouders of grootouders te ontmoeten en interressant om een aantal huisjes van binnen te bekijken. De huizen vbestaan uit een of 2 kamerertjes met een totaal oppervlakte varierend van totaal 12-20m2, met een open keukentje, lees een stukje aanrecht met 2 gasfornuisjes en veel pannen. Sommige moeten zelf water halen elders in de wijk, en bij sommige is er wel wat water aanwezig. Met 6 mensen wordt er in een kleine kamer geleefd en geslapen. Overdag worden de matrassen schuin gezet of als zit plek gebruikt en 's nachts zijn het bedden waar je je bij afvraagt hoe 6 mensen in godsnaam op die 2 matrassen slapen. De moeder van Indira, Parikrma's schoonmaakster laat ook hun huis zijn: een ruimte met een keuken waar ze met zijn 5en leven.

De armen delen het meest!
Er wordt ons bij elk bezoek koffie en thee aangeboden. En zo stoppen we ook even bij de moeder van Amuda. Een klein huisje van Amuda's broer, een rickshaw driver en familie, waar haar moeder bij inwoont. We zitten nog niet en er wordt thee gezet, sweets gegeven en een bord rijst voorgeschoteld. De keuken lijkt bijna leeg, maar ze wilt zelfs kip gaan halen en voor ons bereiden. Dat kunnen we echt niet aannemen: ook qua tijd maar zeker ook omdat ze dat lekker zelf moeten opeten met het weinige wat ze hebben.

We worden ook warm onthaald in de kindergarten van de community. Hier blijkt de moeder van een van onze remedial kindjes te werken en het dochtertje van Parikrma's schoonmaakster te zitten. Er worden fotoboeken uit de kast gehaald om fotos van kinderen, ouders, leraren en de oude ruimte te laten zien. Het is namelijk net geverfd.
We ontmoeten een echtpaar waarvan de man een beroerte heeft gehad en de vrouw een naaiwinkeltje is begonnen om proberen voor het gezin te kunnen zorgen. De mensen zijn allemaal heel dankbaar. Een van de oma's vroeg toen we vertrokken nog of we goed voor de kinderen willen zorgen en zorgen dat ze goed leren. Dit moest natuurlijk wel even voor ons vertaald worden door Amuda.

Na deze bezoekjes willen we eigenlijk alleen nog maar gebruik maken van dingen in de community, zodat we ze kunnen helpen aan inkomsten: dus als we kleding willen laten maken bij deze vrouw, als we een rickshaw nodig hebben, bij de broer van Amuda. Het is echt heel speciaal dat we hier kort hebben kunnen kennismaken met de community, en een aantal familieleden te leren kennen van kinderen die lesgeven. Wat een warmte en dankbaarheid. We doen relatief zoiets kleins en krijgen zoveel dankbaarheid terug. Dit bijzondere bezoek doet ons weer even goed beseffen waarvoor we dit doen!

Vol energie werken we de middag dan ook door aan de voorbereidingen aan de lessen voor deze week. 's Avonds zitten we op ons matrasje en een bordje groente na een koude douche (de zon scheen niet), en bevestigen elkaar 'Wat hebben we het toch goed!'. 

Schoolactiviteiten
We hadden al opgegeven dat we section A nog Business Studies zouden geven, gezien de vele wijzigingen. Maar vandaag nog voor we willen starten met B en C komt de leraar naar ons toe met het verzoek of we ze vanaf vandaag toch ook les kunnen geven. De klas is toegesproken en een deel weggestuurd waardoor dat het nu wel moet lukken. Naturlijk willen we dat, super leuk! We starten eerst dag met Online Markting voor de B en C klas. De klas heeft volgens ons nog nooit zo aandachtig geluisterd en er worden zelfs vragen gesteld. Dus het topic spreekt blijkbaar erg goed aan. Voor mij ook super leuk om te doen, gezien dit natuurlijk mijn vakgebied is.

Vervolgens wordt de A klas gehaald, een veel kleinere groep ineens als je de twee klassen samen gewend bent. We starten met ons 3e topic Businessplan, zodat we de laatste lessen dat we er nog zijn de opbouw kunnen aanhouden. De klas heeft echter nog wat extra tijd doordat ze hun pauze willen skippen, zodat we ook het tweede topic Financing your BUsiness kunnen behandelen. Zo halen we toch nog een les in en kunnen we volgens week verder.
In de lunchpauze komen een paar jonge kinderen vragen of ik alsjeblieft even met ze wil spelen. Ik word door vier meisjes omcirkeld en ik moet proberen eruit te komen. Dat lukt me natuurlijk niet ;-) Vervolgens komen er steeds meer bij en maken we steeds een iets grotere kring en gaat er omste beurt een kindje in de kring. Tot de bel gaat: tijd voor remedials.

Remedials
De remedials kids komen al naar ons toegerend, en zelfs kinderen die we vandaag niet hebben. We hebben vandaag Earth wiskunde en engels. We starten met Engels, de lerares was net bezig met een nieuw topic Pronouns en correlative connectives. Dus we gooien onze remedial les om en behandelen dit topic ook met de 4 kinderen. Twee van de vier meiden zijn erg afgeleid en storen de andere kinderen. Na een laatste waarschuwing brengen we een van de meisjes terug naar de klas. Dat vindt ze vreslijk;huilend terug naar de klas en geen remedial. Met tranen over haar wangen. De rest van de groep kan zich nu veel beter concenteren en ook de andere druktemaakster doet haar best want zij wil ook echt niet naar de klas en uit de remedial.

Vorderingen
Ook de donderdag hebben we de hele dag remedials. Het is super leuk dat we wat langere tijd nu met dezelfde kinderen werken, en echt vooruitgang zien. Een van de jongens kon geen enkele vermenigingvuldigings tafel en nu tekent hij groepjes en ziet hij bij sommige sommen al een logica en komt hij met de juiste antwoorden terug. Degene die de tafels alleen op jusite volgorde kunnen, leren we ook ad hoc. Deze week leren we ze commative: dat een 5x7 dezelfde uitkomst geeft als 7x5. Het heeft even wat herhaling en tekenen nodig, maar de eerste pakken het al enthousiast op. Ook bij engels zien we verschil. De meisjes die erg moeite hebben doen actief hun huiswerk en de verbindende woorden worden steeds juister toegepast. En gymen met de ukkies? Die luisteren voor geen meter, maar dat is gewoon fantastisch leuk om te doen.

Zowel woensdag als donderdag gaan we uit de remedials thuis nog even aan de slag voor de office: er is gevraagd of we ook een blog voor Parikrma en BetterIndia willen schrijven over onze vrijwilligerservaringen, hoe gaaf!

Happy Makar Sankranthi
De vrijdag loopt weer helemaal anders dan gepland, maar wel heel leuk. The principal nodigde ons uit om om 8:30 op school te komen, voor we naar de office gaan, want er is een harvast festival celebration door de kinderen. Dit is eigenlijk het Hindu nieuwjaar waarbij de nieuwe oogst gevierd wordt en de langere dagen die gaan komen vanaf nu. We zijn vandaag eregast. Uiteraard loopt het uit en normaal is dat niet zo'n probleem als we erna naar kantoor kunnen lopen, maar vandaag moeten we onverwacht naar Jaynagar. Uiteindelijk begint de viering over 9:30. We mogen weer een kaarsje aansteken, kijken vol bewondering naar de optredens van de kinderen en mogen vervolgens de prijzen uitdelen aan de winnaars van de mooiste versieringen op de grond.

Zodra het afgelopen is pakken we snel een Rickshaw in de file naar Jaynagar, waar we uiteraard ook een uur uitlopen. Na een meeting pakken we de Rickshaw weer terug om op tijd terug te zijn voor mensen die in het huis aan het werk gaan. Ook daar moesten we uiteraard bovenop zitten. Thuis verder aan het werk worden we gebeld of we nog even terug willen komen naar school. De leraren hebben harvest eten gekookt en er staan nog twee bordjes voor ons klaar. Dus we klappen de laptops weer dicht en lopen zo rond 17en naar school. Veel rijst maar ook wat bonen en gekookte pinda's, sesam ballen met als toetje het leren eten/zuigen van een sugar cane (suikerriet). Das wat lastig met een spalkje ;-)

Naar huis lopend bedenken we dat we volgens ons in deze twee maanden geen enkele dag verlopen is zoals gedacht. We hebben wellicht 1 of 2 dagen gehad zoals gepland. Om heel vervelend maar met mooie invullingen ook heel leuk. Thuis met alle deadlines en structuur waren we al gillend gek geworden denk ik. Maar hier nemen we het zoals het gaat. Eigenljk best lekker.

Vol weekend met toerdagje
Heerlijk we hebben een vol weekend. We rommelen wat aan en onze aardige buurman gaat met ons op stap voor stoffen zodat ik een Indiase Kurti kan maken in de community voor een paar euro en zo ook weer investeer in de community. We merken tijdens onze wandeling met regelmaat weer de spontaniteit en openheid van de mensen hier. Zo raken we bij een lokaal winkeltje aan de praat met een eigenaar en een ander kraampje met twee broers. Zo worden we weer bevestigd aan ons bijgestelde mening over India in positieve zin.

De natuur van India: Cauvery Wildlife Sanctuary
Akash wilde ons graag nog een stukje echt India laten zien. Een heel weekend ging financieel en met alle drukte niet meer lukken, maar een dagje wel. En zo nam hij ons, en Sam een engelse leraar op de school zondag mee de mooie natuur in van India. We beginnen met een stukje door de stad en pakken vervolgens de Express Way richting het zuiden van India. Net op de high way stopt onze motor er ineens mee. We hadden 3 liter benzine en daarmee zouden we tocht echt iets van 60km mee moeten kunnen rijden. Onze motor heeft geen brandstofmeter dus we kunnen ook niet zien hoe vol hij nog zit. Na Akash gebeld te hebben die inmiddels een stuk voor ligt blijkt dat er een reserve knop is die omgedraaid moet worden. Gelukkig kunnen we hierdoor snel weer starten en de tank vol gooien bij het eerst volgende tankstation. We gaan de Express way af en rijden door kleine steden en stoppen na een uur of 2 bij een koffietentje voordat we de dorpsweggetjes in gaan richting het National Park. De wegen worden slechter, maar het uitzicht des te beter. Hoe gaaf om zo de lokale kleine dorpjes te zien en vanuit hier fantastisch uitzicht over bergen, meren, rijstvelden, boerderijen, noem naar op te hebben. Wat heerlijk om uit de stoffige stad te zijn en weer wat frisse lucht in te ademen!

Een uurtje later komen we aan bij de entree van de jungle, Cauvery Wildlife Sanctuary. Overal langs de route staan de aapjes ons aan te gapen en wij hen. Onderweg komen we herten en zwijnen tegen en rijden over de rotsige weggetjes door de prachtige natuur. Wat een vrijheid! Dit gebied staat ook bekent om luipaarden en olifanten maar deze komen we helaas niet tegen (alleen olifanten poep op de weg)... Nou hoewel het misschien ook niet heel erg is om geen luipaard tegen te komen wanneer je door de jungel rijdt op een motor.... Na een aantal uren verlaten we de jungel weer en rijden we via leuke binnendoor weggetjes en langs een mooi meer weer terug naar Bangalore. Wanneer de zon onder is wordt het snel donker en het rijden een stuk gevaarlijker. De gaten in de weg zijn niet of nauwelijks meer te zien en we worden continue verblind door tegen liggende auto's die allemaal met groot licht op rijden. Op de een-baans wegen halen de auto's vanaf zowel achter als tegemoet komend continue in en verwachten ze maar dat je aan de kant gaat wat dan weer vermoeilijkt wordt door dat je verblind wordt door het licht. We zijn dan ook blij om weer veilig thuis te zijn maar kijken boven al terug op een onwijs gave tour! India is een prachtig land, het heeft zo veel moois, het is dan ook jammer dat de lokale mensen het zo vervuilen met afval/plasic overal op de grond.

En dan is het tijd om terug te gaan. We zijn het dan ook wel zat en willen snel terug.
Thuis aangekomen ploffen we neer: en denken wederom wat hebben we het goed! Hoe gaaf om met een local deze natuur te ontdekken en deze vrijheid in de natuur te ervaren.
 

Wat een luxe die we zelfs hier kennen ten opzichte van de communities en dorpjes die we zien en wat een ervaring dat we mogen meemaken. Helaas gaat nu de laatste week India alweer in....
 

Video:
Bekijk ook onze vlog: https://youtu.be/Hfgv4TBVGn4
---------------------------------------------------------------------------------------------------------