Part III - 2. De kust (final)

Bekijk ook onze vlog:

En zo breekt het laatste deel van ons avontuur alweer aan. We vertrekken via het Yala National Park naar de kust en de Malediven. Zo kunnen we na alle indrukken en reizen nog even relaxen, acclimatiseren en de laatste nachtjes in het Paradijs afsluiten, om na bijna een half jaar avontuur terug naar Nederland te keren.

Tissamahara & Yala National Park
Vandaag komen we na een kort verjaardagsnachtje aan in Thissamaharama. Na een lange busrit door de bergen stappen we uit bij een bushalte net voor het dorpje. We staan al even te wachten als blijkt dat we in een andere straat op de andere bus moeten wachten. Maar dan blijkt dat ons guesthouse ons hier ophaalt. We checken in en krijgen een leuke maar extreem warme boomhut als verblijf. We hadden eerst het idee om morgen een ochtend safari te doen en overmorgen een middag safari, maar gezien dit veel duurder is, hebben we besloten om een hele dag op safari te gaan en overmorgen een dag eerder door te reizen naar de kust, Mirissa. Nadat we de safari hebben geregeld relaxen we de rest van de dag heerlijk aan het helaas wat bewolkte zwembad en gaan we ‘s avonds Ron 19:30 naar bed.

Safari
Bijslapen van de vorige nacht en de volgende ochtend worden wel am om 04.15 uur opgehaald om te vertrekken naar Yala National park. Het park staat bekend om zijn Leopards, hoewel het er maar zo’n 28-30 zijn over een oppervlakte van 980 km2 is de kans klein dat we ze zien. De chauffeur van onze jeep geeft aan dat we de eerste uren alleen op zoek gaan naar Leopards omdat dan de kans het grootste is om ze te zien. We rijden rustig door het park en kijken onze ogen uit. De chauffeur heeft ondertussen ook contact met andere chauffeurs om elkaar op de hoogte te brengen mocht iemand een Leopard tegenkomen.

Leopards
Na een telefoontje rijden we snel naar een andere plek, het is er al erg druk met jeeps en we proberen een goede plek te krijgen, er is een Leopard maar deze rent snel tussen de auto’s door de jungle in waardoor we er geen goed zicht op hebben. Super jammer. Maar later hebben we meer geluk. Tussen de bosjes/bomen/struiken zien we ineens dichtbij een Leopard. Er is nog maar een andere jeep dus hebben een goed zicht. We rijden zachtjes achteruit mee in de looprichting van de Leopard. Snel wordt het ook drukker met andere jeeps en sommige botsen zelfs tegen elkaar aan om allemaal maar een glimp van het dier te kunnen zien. Wanneer we stil staan kom de Leopard ineens uit de struiken vandaan en loopt op 2 a 3 meter achter onze jeep langs! WoW, wat een super gaaf beest om te zien!! Onze dag kan niet meer stuk, en zeker voor Shirley, die nu haar Big Five compleet heeft na haar eerdere safari’s in zuid Afrika. Later zien we nog verschillende wilde olifanten, een baby olifant, herten, buffalo’s, varanen, krokodillen, apen, zwijnen, pauwen, antilopen en veel verschillende soorten vogels. Maar het hoogtepunt blijft natuurlijk de Leopard! Bij terugkomst bij ons verblijf pakken we onze tassen vast in om morgen weer op tijd te kunnen vertrekken richting de kust. 

Naar de kust: Mirissa
De spullen staan gepakt, dus na het ontbijt kunnen we direct vertrekken. We worden afgezet in het dorpje bij het busstation en nemen daar de bus naar Matara, in die plaats stappen we over op de bus naar Mirissa. De route is zo’n 120 km maar we doen er ruim 3,5 uur over om er te komen. Een heerlijke rit langs de kust.

Eenmaal in Mirissa lopen we een klein straatje in opzoek naar ons guesthouse. We worden verwelkomt door een oude dame die geen Engels spreek. Na een vriendelijke lach, een handgebaar dat we onze tassen mogen neerzetten en kunnen gaan zitten loopt ze weg om haar dochter te halen. Het is een klein maar ontzettend vriendelijk guesthouse. Haar man is tuktuk driver en zij runt het guesthouse met sinds korte tijd 4 ipv 2 kamers. En ze hebben twee jonge kinderen die vrolijk rond dwarrelen. Nadat we onze spullen op de kamer hebben gezet lopen we een klein rondje door het dorpje en gaan we daarna naar het strand. Wat heerlijk dat we hier gewoon in zwembroek en bikini kunnen lopen/liggen zonder dat er iemand gek op/om kijkt. Wel zijn we ineens in toeristenland aangekomen. We zien meer blanken dan lokalen hier, das wennen. Het strand is erg mooi, maar wel vrij smal. Wanneer het hoogtij is en er komt een grote golf blijft er weinig strand over. Heerlijk relaxed middagje zo.

De volgende ochtend krijgen we ons ontbijt geserveerd. De dame doet ontzettend veel moeite om ook met Shirley haar allergieën rekening te houden, maar het lijkt wel of ze denkt dat we uitgehongerd zijn (we hebben afgelopen maanden natuurlijk ook wel minder gegeten ;-)... ze blijven maar komen met bordjes eten en vragen steeds of we meer willen. Ze zei: nu heb je ontbijt en lunch gecombineerd. Met een goed gevulde buik kunnen we dus naar het strand en hebben we aan een kleine lunch met wat wortels en witte radijs voldoende.

Als we ‘s avonds terug komen krijgen we te horen dat er een probleem is met het water en dat we misschien na 1 of 2 dagen geen water meer hebben. Er is nu nog een reserve tank maar als die leeg is hebben we niets... Dat zou echt balen zijn. We zitten hier wel even lekker en wilden hier juist een paar nachtjes blijven na al het reizen om de dag. Een dag zonder water is nog te overzien maar na duiken en strand 2 of 3 dagen is geen douche ook geen optie. We besluiten te blijven en gokken er op dat het waterprobleem op tijd verholpen wordt. En vullen voor de zekerheid een 5 liter water kan ok worst case te kunnen wassen :-)

Scooter tour (Galle) en duiken (Unawatuna)
De volgende ochtend huren we een scooter om naar Unawatuna te gaan wat een mooie duiklcoatie moet zijn. Omdat onze laatste duik al weer anderhalf jaar geleden was (tijdens onze honeymoon) doen we eerst een korte refreshment van 10 min waarna we vervolgen in een normale duik naar een oud wrak. Na de eerste duik komen we even terug en vertrekken na een korte break voor de  tweede duik naar een rif. Beide duiken zijn mooi en de instructeur is erg relaxed wat zorgt voor twee comfortabele duiken. Ook een luxe dat we door de refreshment maar met zijn 3tjes duiken.

Na het duiken eten we ons meegenomen lunch en rijden we met de scooter door naar het plaatsje Galle. Hier is een oud Hollands fort. Nadat we het stadje gezien hebben houden we het voor gezien want zijn toch wel erg moe en gaan we terug naar ons guesthouse.

Gelukkig is er bij het guesthouse nog water dus we kunnen gewoon douchen. ‘S avonds maken we ons eigen eten in de keuken van het guesthouse. Toch wel leuk en bijzonder om letterlijk bij zoveel plekken een kijkje in de keuken te nemen van de lokale mensen en te zien hoe gastvrij de mensen hier allemaal zijn. 

Regenachtig relaxdagje met baby schildpadjes
De laatste dag in Mirissa relaxen we nog een dagje aan het strand. Wanneer we rond 13.30 uur voor een korte lunch break bij ons guesthouse terug lopen over het strand zien we ineens een groepje mensen met camera’s staan tussen wat bomen. We besluiten ook een kijkje te nemen. Blijkt dat er op dat moment allemaal schildpad eieren uitkomen. Op een bordje staat dat er 130 eieren geplaatst zijn, WoW wat zijn het er veel! Later worden ze ook gelijk uitgezet in zee. Heel gaaf om die kleine beestje te zien. Onderweg naar het guesthouse begint de lucht ineens helemaal te betrekken en er steekt een aardig wind op. Net als we er zijn begint het enorm te regenen. We hopen dat het nog even opentrekt maar helaas non stop regen- daar gaat ons strand dagje. De rest van de middag is het geen weer meer om aan het strand door te brengen. De cocktails en uiteten laten we dan ook nog maar even in het verschiet tot het einde om in wat luxe af te kunnen sluiten. En we besluiten ons vorige blog te maken. 

Door naar Hikkaduwa 
Na 4 nachtjes vinden we het weer mooi geweest en is het tijd om weer door te reizen. De man van het guesthouse brengt ons letterlijk een paar honderd meter naar de bushalte. Hij stond erop ons met onze tassen af te zetten en te bedanken voor ons verblijf. Onze volgende stop is Hikkaduwa, waar we na 2 uur aankomen. Langzaam gaan we vanuit het zuiden steeds iets verder naar het zuid-west en komt Colombo letterlijk steeds dichterbij. We hadden goede verhalen gehoord en het een en ander gelezen over Hikkaduwa dus zijn erg benieuwd. Bij aankomst is onze kamer nog niet klaar maar we hadden onze bikini/zwembroek al bovenop in de tas gedaan zodat we ons snel konden omkleden om naar het strand te gaan. Nou ja, strand... dat valt even tegen na Mirissa. De restaurantjes zijn letterlijk aan het water gebouwd waardoor de beperkte strandbedjes die er zijn met de poten in het water staan... en nog betaald ook. We leggen onze spullen bij twee vrije bedjes en gaan alvast opzoek naar een betere plek voor morgen.

Zwembad crash
We komen uit bij een mooi 4-sterren resort aan de zee. Vanaf het strand lopen we het resort op en lopen er een rondje. Hè onze zwembad crash ervaring speelt weer op... We zien twee vrije bedjes en dat lijkt een prima plekje voor ons :D uitkijkend over de zee liggen we heerlijk. We halen onze andere spullen op en chillen de rest van de dag hier. 

Reuzeschildpad voeren
We horen dat er in ondiep zeewater bij het resort meerdere grote schildpadden zwemmen. Snel pakken we de camera en gaan kijken. Er zwemmen inderdaad 2 a 3 grote schildpadden. Uit de zee pakken we wat waterplanten en voeren dit aan de schildpadden. Wat een mooie beesten zijn het toch! Vervolgens genieten we van een ietwat bewolkte maar mooie zonsondergang. Erna vertrekken we terug maar het verblijf om weer te kokkerellen. 

Duiken, cocktail en vis!
We besluiten de volgende ochtend ook hier een duik te doen de. We vertrekken rond 8:30. De duik hier gaat helaas alleen wat gehaast en rommelig. Er zijn 6 gasten en 3 guides en een dame als vrijwilliger. Met een groep van 10 wordt er haast gemaakt naar beneden, weten we niet op wie te letten en gaat het klaren ook niet helemaal lekker. De vrijwilligster zwemt ook meer in de weg dan dat ze van nut is. En de redelijk onervaren groep trapt regelmatig met vinnen in ons gezicht. Geen aanrader deze duik en zorgt later ook nog voor de nodige oorpijn bij Shirley. 

‘S middags willen we wat vakantie vieren en ergens een cocktail proberen na al
Die tijd, maar kunnen hier dichtbij niet echt een leuk plekje vinden. De prijzen t.o.v. Mirissa zijn 2,5 tot 3 keer zo duur en het zijn ook geen leuke terrasjes aan zee/strand. Hadden we dan toch maar in Mirissa een keer onszelf getrakteerd. We besluiten een strandwandeling te maken, wellicht komen we dan wel een leuk plekje tegen. Na 10-15 minuten over het strand te lopen komen we bij een mooi en breder strand uit met ook mooie terrasjes. Dit is ook een mooie plek om de andere dagen door te brengen. Zo willen we een lekkere cocktail bestellen, blijkt het verkiezingsdag te zijn waardoor het bij de wet verboden is om alcohol te schenken... Na wat aandringen en aan te geven dat wij toch niet mogen stemmen krijgen we dan stiekem toch onze cocktail. Na een paar uurtjes gaan we terug naar ons guesthouse.  

Als vakantiedag vandaag vragen we bij ons guesthouse voor een goede aanbeveling voor een vis restaurant. Nou, en die krijgen we! We komen uit bij een leuk restaurantje aan het water en bestellen een visplateau voor 2 personen. Er komt een groot bord vol met kreeg, gamba’s, tonijn, krab op tafel waarbij we gezien de hoeveelheid ineens beginnen te twijfelen aan de prijs... zal de prijs dan toch per persoon zijn geweest... maar nee gelukkig niet. Dit is de tweede keer in 5 maanden tijd dat we uiteten  gaan, dus alleen al heerlijk een keer niet te koken en met al onze favo vis smullen we extra van al het lekkers! En als we het echt niet meer op kunnen (zijn al dat vis niet meer gewend) vragen voor alle overgebleven gamba’s een doggy bag. 

En dan is ook de laatste dag in Hikkaduwa al weer aangebroken. Vandaag gaan we naar hetzelfde strandje als waar we gistermiddag waren. Hier chillen we de hele dag en genieten van de zon. De zee is erg ruig en er staat een sterke onder-stroming. Hierdoor kunnen we niet ver de zee in, maar blijven we een beetje in de branding staan. Het is onze laatste avond hier. Wanneer we thuis komen pakken we onze tassen weer in. En met het eten dat we nog over hadden van het kokkerellen en de doggy bag gamba’s  is het avondeten een makkie. We warmen de left overs op en hebben snel ons eten klaar. 

Negombo herpakdag
De volgende ochtend gaan we vroeg naar Negombo. Hier begon ook onze rondreis en bij het guesthouse daar hebben we nog een deel van onze bagage staan. Gezien dit een lange rit is en de bus er erg lang over doet door alle stops kiezen we er voor deze laatste keer een taxi te nemen. Dit scheelt ons enorm veel tijd en wat extra gemak het laatste stukje van onze rondreis in Sri Lanka. 
Hier blijkt alleen ook weer goedkoop is duurkoop. We hadden een mooie prijs onderhandeld, alleen worden we 5 min voor we gehaald worden gebeld dat de taxi niet komt. Als smoes krijgen we te horen dat de auto afgelopen nacht betrokken is geweest bij een incident, we geloven er niets van, maar daar staan we dan. Met behulp van de man van het guesthouse, heel veel telefoontjes en dreigen dat we naar de toeristen politie gaan, komt dan 1,5 uur later een vervangende taxi. De rit verloopt vervolgens vrij snel en na bijna 3 uur komen we aan in Negombo. We vragen onze achter gelaten bagage op bij het guesthouse en gaan onze tassen herpakken. Vannacht vertrekken we namelijk al rond 3:30 uur om naar het laatste land van ons avontuur te vliegen, Het paradijs!

Maamigili, Malediven here we come!
Vanuit Colombo vliegen we eerst naar Male. Hier hadden we gepland om een nacht te blijven, maar gezien de staatsgreep en de onrust momenteel op de Malediven hebben we dit guesthouse geannuleerd en vliegen we gelijk door naar een wat kleiner lokaal eiland, Maamigili. We hopen dat het hier wat rustiger is dan op het hoofdeiland Male en lekker te kunnen genieten van zon, zee en strand. Alleen krijgen we nog voor we naar de luchthaven van Colombo gaan een bericht van ons guesthouse in Maamigili... ze zijn overboekt en hebben geen kamer. Gelukkig wordt ons wel een ander verblijf verzekerd, maar dat wordt pas geregeld als we daar zijn. Laten we daar dan maar op vertrouwen.

Aangekomen op Maamigili worden we op de luchthaven al opgewacht door de eigenaar van het guesthouse en hij verontschuldigd zich gelijk betreft de overboeking. Daarna vertelt hij ons dat hij in totaal 6 kamers heeft, maar via Booking.com lastminute zo’n 75-80% annuleringen heeft waardoor hij regelmatig zonder gasten zit. We krijgen een aantal verblijven aangeboden en kunnen ook vooraf even kijken bij de verschillende guesthouses voordat we iets kiezen. Het is een klein eiland en al snel hebben we door dat iedereen hier elkaar kent. Het lijkt wel of ze bewust alle kamer open laten staan online en bij overboekingen elkaar helpen met het plaatsen van gasten. Uiteindelijk hebben we een super leuk en vriendelijk verblijf en zitten we dichtbij het strand. Het is allemaal heel gemoedelijk, we krijgen theen aangeboden en ze leiden ons graag rond. Super leuk dot gastvrije waarniet direct een dollar teken op je kop staat.

Mooiste duik dusver
Maamigili staat bekent om een van de beste duik plekken voor het zien van Whale Sharks. Nu is er 1 duikschool op Maamigili dus dat is makkelijk kiezen. Blijkt dat ze net op de dag dat wij willen duiken naar een andere plek gaan. Na wat doorvragen om toch te duiken bij de bekende Whale Shark spot krijgen we het voor elkaar. Er wordt een andere divemaster van het eiland opgetrommeld die niet in dienst is bij de duikschool, maar wel met ons wilt duiken. De volgende ochtend staat hij samen met een vriend van hem klaar om met ons op pad te gaan met zijn eigen bootje. Het is een hele relaxte duikmaster, geen gestress zoals in Hikkaduw, lekker alles op ons gemak. Na een paar keer heen en weer te varen op zoek naar Whale sharks starten we de duik. Maar helaas niet de grote en bekende Whale Shark.Wel zien we 2 andere  sharks, de white tip shark en de Leopard shark op 30m diep. En nog heel veel andere mooie vissen en koraal. En met zo'n relaxte duikmaster een van onze beste duiken!

Doordat de duik verder zo goed was twijfelen we even om in de middag wellicht nog een duik te doen. Gezien de kosten besluiten we dat niet te doen en met dezelfde man te gaan snorkelen. De divemaster heeft namelijk zijn eigen boot en geeft aan graag met ons mee te gaan. Zo hebben we een heerlijk dagje op- en in het water, maar helaas geen Whale sharks.

Red snapper op de BBQ
Wanneer we terug zijn bij ons guesthouse stelt hij en zijn vriend voor om met elkaar te barbecuen. We halen bij een lokaal winkeltje verse vis: een 2 kilo zware Red snapper voor nog geen 2 euro! Aangevuld met wat groente leftovers van gister en wat rijst voor Dennis hebben we een heerlijk diner! Het is echt super leuk om zo de lokale mensen te leren kennen. Ze zijn zo gastvrij en trots op hun eiland. Na het eten stellen ze voor om met scooters het eiland rond te rijden zodat we alles hebben gezien en bij een lokaal tentje trakteren ze op wat te drinken. We springen achter op twee scooters, rijden een rondje en stoppen tussendoor bij een klein kraampje met wat stoelen en een aantal locals. Toch bijzonder hoe de mensen hier leven. Stress kennen ze hier echt toaal niet. Ze leven echt met de dag. De divemaster geeft ook aan dat hij alleen werkt als het nodig is om te werken. Na de gezellige avond en onze eiland tour worden we weer netjes afgezet bij ons guesthouse. Het is ondertussen voor ons doen heel laat (0:30), snel pakken we onze tassen weer in want morgenochtend gaan we namelijk voor onze laatste dagen door.

Het paradijs
Met een boot worden we opgehaald bij het haventje van Maamigili. Omdat wij wat vroeger waren en het vliegtuig wat vertraging heeft worden wij alvast afgezet op het eiland en hoeven we niet te wachten. Doordat we nu als enige twee gasten aankomen (voor de vlucht geland is), gaat het inchecken super snel. We kijken onze ogen hier uit en weten eigenlijk niet waar we moeten kijken. Het een is nog mooier als het ander. De natuur; bomen zo groen, het water zo blauw en het zand zo wit. Daarnaast zijn alle facilitaire dingen zo verzorgd, dat zijn we totaal niet meer gewend.  Nadat we naar onze kamer zijn gebracht met een golfkarretje pakken we onze tassen uit en kijken rond voordat we gaan lunchen. 

Overweldigend
Er staat overal zoveel eten dat we gewoon overdonderd worden. Wanneer we dan aan tafel zitten en beginnen te eten is het allemaal wat overweldigend. Met de gedachten bij de de kinderen van Parikrma die al zo blij waren met een klein chocolaatje, en dan het contrast hier met al het overvloed aan eten en alles wat maar wordt weggegooid heeft ze even tijd nodig om alles een plekje te geven. Van het basic leven naar deze luxe is ineens zo’n  contrast. Het komt nu ineens binnen.

Gelukkig hebben we voor de dagen hier niets anders gepland dan bezinken en wennen en genieten en samen terug kijken op een hele mooie en bijzondere tijd. We fietsen rond over het eiland, pakken een gym, doen mee met aqua gym, varen mee met de boot voor sunset fishing, gaan we een middag snorkelen, en beginnen we met de “voorbereiding” op de aanstaande tenniscompetitie... een uurtje tennis. Nou dat wordt wat straks ;-) Verder genieten we van het Paradijs. Zo kunnen we ook ons lichaam weer laten wennen aan eten zoals vis en wat vlees na 5,5 maand vegetarisch geleefd te hebben. En wennen we ook weer aan wat alcohol door een cocktail hier en daar. Maar na 2 voelen we ons al dronken :-)

De avond voordat we terug vliegen naar Colombo kunnen we bij de receptie onze transfer/vertrek info ophalen. Per mail hadden we gehoord dat dit rond 11.00 uur zou zijn en dan konden we ‘s ochtends nog even de laatste 2 uurtjes zon mee pakken voordat we straks weer in het koude Nederland zijn. Om terug te gaan maar Colombo moeten we namelijk eerst weer met een boot naar Maamigili, vanaf daar een binnenlandse vlucht maar Malé en dan vanaf Malé terug naar Colombo. Blijkt dat ze ons op de transfer van 8:45 uur al hebben gepland ipv die van 11 uur. Hierdoor zouden we dan ruim 5,5 uur vóór onze vlucht op Malé al aankomen en daar moeten wachten... dat zien we niet echt zitten en besluiten een transfer later te nemen op eigen risico.

Speciale terugreis
We gaan terug naar onze kamer en zetten onze tassen vast klaar voor morgen. Wanneer we op het strand liggen ziet Shirley rond 9.20 pas de eerste transfer boot vertrekken en zegt nog; “die zijn lekker laat vertrokken, hopelijk hebben wij dat nu niet”. Niets vermoedend liggen wij op onze strandbedjes als er 10-15 minuten later 2 mannen het stand op lopen en roepen, “room 368!, room 368!” We komen overeind en vragen wat er is?! “You have to Check-out, because your flight is leaving, why you are here?” Wij geven aan dat wij gisteravond op eigen risico het formulier hebben ingevuld en daarom pas om 11 uur zullen uit-checken. Ze geven aan dat het dan fout is gegaan bij de receptie, maar hierdoor staan wij nog steeds gepland voor de vroege vlucht en moeten we direct vertrekken. Er staat een golfkarretje klaar om ons direct naar onze kamer te brengen. Omkleden, tassen pakken en zo snel mogelijk weer het golfkarretje in naar boot. Er ligt een speedboot klaar om ons zsm naar Maamigili te brengen want de vlucht is al over 40 minuten. Het gaat allemaal erg snel en voor we het weten zitten we al in het busje naar de luchthaven. Onderweg bedenken we dat we nu toch nog een uurtje strand/zon hebben gehad vanmorgen, en toch nog de vroege vlucht hebben en nog een private transfer zo ook. Haha we komen niet meer bij. Nu ook geen stress of we onze vlucht vanaf Malé naar Colombo wel zullen halen, dat moet goed komen.

Alles verloopt erg snel en voor we het weten staan we op Malé Airport. Maar ja, wat ga je dan ruim 5 uur doen op een luchthaven waar niets is. We pakken een bagage trolly, leggen onze tassen er op en gaan buiten maar een rondje lopen. Als we wat verder van luchthaven af zijn lijkt het er op dat we aan het einde van het straatje een strand zien en lopen er heen, wellicht kunnen we daar onze tijd volbrengen, maar helaas het blijkt een bouwplaats te zijn. Rustig slenteren we terug en passeren een hotel. We vragen of we wellicht daar de tijd mogen doden. We mogen zinder probleem gebruik maken van de poolbar en zitjes. Onze tassen worden netjes aangepakt en in de luggage room gezet. Zo hebben we toch een mooi plekje gevonden om onze tijd te volbrengen. Wanneer het tijd is om terug wordt de bagage netjes klaar gezet maar de trolley is er niet meer... hhhmm die hebben we wel nodig gezien alle tassen. Zegt de beste man,  “The free airport shuttle is on his way to drop you off...” uuuuhhh, we kwamen alleen maar even onze tijd volmaken hier maar worden nu ook nog netjes afgezet op de luchthaven! Fantastisch! Een brutaal mens heeft de halve wereld!

De vlucht naar Colombo verloopt soepel. Nu hebben we alleen nog een kleine uitdaging. Ons visum voor Sri Lanka is net 1 dag verlopen en het duurt nog z’n 36 uur voordat we het land weer verlaten. We kunnen natuurlijk een nieuw visum kopen voor 40 dollar per persoon, maar dat vinden we erg duur voor deze laatste paar uren dat we hier nog maar zijn. Toen we de eerste keer aankwamen in Sri Lanka hadden we gehoord over een transfer visum. Deze is gratis en 48 uur geldig, maar wordt niet altijd verstrekt. Bij de visa bali vragen we met enige overtuiging voor een transit visum. De man achter de desk doet wat moeilijk, maar na toestemming van een van de managers krijgen we het geregeld, super fijn.

Bij het guesthouse kennen ze ons inmiddels nu we hier voor de 3de keer komen. We worden vriendelijk begroet en naar onze kamer gebracht. Onze achter gelaten bagage hebben ze zelfs al klaar gezet op onze kamer. Dat is fijn, nu kunnen we gelijk onze tassen helemaal inpakken voor de lange terug reis morgen. Als we het meeste hebben gepakt maken we nog even een simpel avondmaal en gaan we daarna lekker slapen. De volgende ochtend willen we nog wat kleine dingen kopen in Negombo stad. Gelukkige kunnen we hiervoor 2 fietsen huren van het guesthouse waardoor wat niet met een rickshaw hoeven of moeten lopen. Onze vlucht is pas om 01.50 uur (eigenlijk zaterdag ochtend).

We halen wat laatste spulletjes en spenderen de laatste middaguurtjes op het strand tot de zon acter de horizon verdwijnt, wat een mooi symbolisch einde van ons avontuur!

'Warm' welkom thuis
Na een lange vlucht van 11 uur en niet meer weten hoe te ztten landen we in Amsterdam. Een strakblauwe lucht lijkt of we vanmiddag gewoon weer naar het strand kunnen, maar er wordt -4 graden omgeroepen. We lopen door de douane en bagage pickup naar buiten en wat een verrassing: daar staat onze familie en lieve vrienden ons om dit vroege tijdstip op te wachten om ons in het koude land warm te verwelkomen. Wow wat een verrassing! We weten niet waar we kijken moeten en waar te beginnen. We drinken gezamenlijk wat en vertrekken dan om alvast een deel van onze spullen terug te verhuizen naar huis. Jee wat gek ons huis. Na een dag ploeteren ploffen we neer op onze bank met een glaasje wijn.

Ons avontuur is echt voorbij gevolgen! Maar als we terugdenken aan al het indrukwekkende wat we gedaan en gezien hebben lijkt het zoveel langer. We hadden graag nog langer dit mooie ontwikkelingswerk willen doen en gaan zeker kijken of we vanaf hier wat kunnen betekenen. Het zal weer enorm wennen worden in ons Westerse luxe, koude kikkerlandje. Maar met een echt bed, een warme douche, electricitiet en vooral onze familie en vrienden om ons heen zal dat vast snel goedkomen!

The end: That's all folks
Leuk dat jullie onze ervaringen volgenden!

Video:
Bekijk ook onze vlog: https://youtu.be/LFJZZMa8WrQ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------